PIERWSZY DZIEŃ WIOSNY

2012/2013

„Wiosno, wiosno, gdzie się ukrywasz?”
- o Pierwszym Dniu Wiosny w Olszance

 „Wiosna - cieplejszy wieje wiatr,
Wiosna - znów nam ubyło lat,
Wiosna, wiosna wkoło, rozkwitły bzy.
Śpiewa skowronek nad nami,
Drzewa strzeliły pąkami,
Wszystko kwitnie wkoło, i ja, i Ty.”
(Skaldowie, Wiosna)
 

Choć za oknem ciągle hula mroźny wiatr, a wszędzie zalega zimowy krajobraz, to jednak wszyscy czujemy, że mimo wszystko nieśmiało się do nas zbliża i już niedługo w całej okazałości zawita upragniona wiosna do naszych domów. Aby zachęcić ją do szybszego nadejścia uczniowie z PSP w Olszance na przekór pogodzie i wskaźnikom termometrów postanowili pod koniec marca zgodnie ze starym ludowym zwyczajem uroczyście powitać Panią Wiosnę.

Od pierwszej lekcji, mimo chłodu i śnieżnego puchu za oknami, w szkole było kolorowo i wiosennie. Zabawę rozpoczęto od wspólnego spotkania wszystkich klas ze szkoły podstawowej w hollu szkoły, gdzie każda klasa prezentowała swój okrzyk, zawołanie wiosenne, piosenkę oraz własnoręcznie przygotowany kolorowy gaik. Wszyscy uczniowie byli przebrani w kolory tęczy, nie zabrakło: Żabek, Panien Wiosenek, Rolników, Gospodyń, Kwiatów, Zwierzątek itp. postaci. Następnie specjalnie na ten dzień klasa czwarta przygotowała wesołą, wiosenną inscenizację o wielkich poszukiwaniach pani Wiosny przez leśne zwierzątka, w tej roli: Wiktoria Klakurka, Michał Zagrobelny, Wojtek Woźniak, Andżelika Stańczyk, Jola Markowska, Paulina Sytnik i Denis Procajło. W odnalezieniu Wiosny, w którą wcieliła się Patrycja Piecowa, pomagały również: Deszcz (Marta Bandura), Wiatr (Ala Dubina) i Słońce ( Piotr Romanowski). Po wielu perypetiach, wesołych zawołaniach, piosenkach i tańcach poszukiwania zakończyły się sukcesem i odnaleziona pani Wiosna od razu zabrała się do wiosennych porządków, w których pomogły jej nowi przyjaciele. Na koniec przedstawienia przez panią Wiosnę zaproszony został wielki uczony (Jakub Oleksy), który opowiedział i wyjaśnił wszystkim, skąd wziął się zwyczaj związany z Marzanną, na czym on polega i co oznacza.

Po wiosennej inscenizacji przyszedł czas na dalszą część wiosennych zmagań, czyli na prezentacje wiosennych kapeluszy przez panny Wiosenki. Wszystkie kapelusze dzieci wykonały samodzielnie i z wielką starannością, były przepiękne, dlatego komisja w składzie: pani Violetta Świder, pani Elżbieta Zygmanowska i pani Anna Machowska, wcale nie miała łatwego zadania. Po burzliwej dyskusji – najlepszym przyznano pierwsze miejsca. Każda grupa została nagrodzona za swoje wysiłki i trudy. Wszystkie klasy przygotowały się do konkurencji na bardzo wysokim poziomie i równie mocno zaangażowały się w swój występ. Było kolorowo i radośnie, niemal czuło się ciepły powiew wiosny. Na zakończenie prezentacji zgodnie ze zwyczajem naszej Szkoły zaproszono wszystkich do utworzenia zielonego korowodu, na czele z Marzanną - zimową panną. Przebrani uczniowie z zielonymi gaikami i kolorowymi kwiatami w dłoni, wyruszyli barwnym pochodem wraz ze swoimi wychowawcami obwieścić całej Olszance i Pogorzeli, że zimy już nie ma, że Wiosny zawitała już w nasze okolice. Wesoły i rozśpiewany pochód dzieci odwiedził m. in. Ośrodek Zdrowia, Urząd Gminy w Olszance, gdzie został bardzo ciepło przywitany przez Panią Wójt – Anetę Rabczewską i panią Sekretarz Ewę Rosińską, domy pań sołtys z Pogorzeli i z Olszanki, sklepy spożywcze, młyn, Urząd Pocztowy, piekarnię Pani Barbary Wróbel – miejsce wypieku przepysznych pączków, które nie mają sobie równych, Centralę Nasienną i wszystkie inne bardzo ważne miejsca w Pogorzeli i Olszance. Wszędzie uczniów witano z uśmiechem i prawdziwą radością. Dzieci życzyły wszystkim samych słonecznych i wiosennych dni, wręczały własnoręcznie wykonane kartki wiosenne, ekologiczne bukieciki kolorowych krokusików, za co zostały później obdarowane słodkościami i innymi niespodziankami. Za wszystko serdecznie dziękujemy.

Kolejnym punktem programu było udanie się na boisko szkolne i spalenia Marzanny , aby ostatecznie w ten sposób pożegnać zimę. I na tym zakończył się Pierwszy Dzień Wiosny w PSP w Olszance.

Powrót do szkoły był bardzo radosny, gdyż przestał wiać chłodny wiatr, zrobiło się cieplej, a na niebie pojawiło się przywołane okrzykami dzieci prawdziwie, wiosenne słoneczko. A więc jest nadzieja, iż prawdziwa, ciepła i słoneczna Wiosna, wkrótce nadejdzie, czego życzymy wszystkim.

Tekst i foto Joanna Sowierszenko

album fotografii

wyk. Joanna Sowierszenko

2011/2012

Wiosna zawitała już  do Olszanki i Pogorzeli...

          Wiosna to najpiękniejsza pora roku. Kojarzy nam się z rozkwitającą przyrodą, ze słonecznym oddechem wiatru, z pierwszymi zielonymi pąkami pojawiającymi się na nagich gałęziach, z radością towarzyszącą temu rozkwitowi, temu przebudzeniu. To również czas  porządków, których dokonujemy po zimie, kiedy chcemy przygotować się na przyjście nowej pory roku. Odkurzamy stare kąty, wyrzucamy niepotrzebnie gromadzące się przedmioty, otwieramy szeroko okna na powiew świeżego powietrza.

         Oto na naszych oczach budzi się do życia cały otaczający nas świat. Topnieją śniegi, nieśmiało rozkwitają pierwsze krokusy, tulipany i  żonkile. Bociany powracają z ciepłych krain. To znaki  odchodzącej  od nas zimy, z którą żegnamy się każdego roku w sposób symboliczny - topiąc lub paląc  Marzannę.

        Z pewnością nie ma w Polsce szkoły, w której pominięto by obchodzenie wczesnowiosennego zwyczaju topienia Marzanny i witania Wiosny, również w PZSP w Olszance świętowano ten dzień w sposób niezwykły.  I choć od dawien - dawna  dzień ten kojarzył się wszystkim uczniom z wagarami, to w naszej szkole od kilku lat jest jednak inaczej. Nikt nie myśli nawet o nie przyjściu do niej, gdyż w tym dniu jest u nas bardzo wesoło i zabawnie. Wędrując po szkolnych korytarzach już od samego rana można było spotkać  spacerując kwiaty, motyle, pszczółki, damy w przepięknych kwiatowych kapeluszach, nimfy leśne, ogrodników i wiele innych wiosennych, kolorowych postaci.      

        Już od rana trwały przygotowania do uroczystych obchodów Pierwszego Dnia Wiosny.  Wszyscy  uczniowie gimnazjum w tym czasie brali udział w uroczystym podsumowaniu pracy nad projektami edukacyjnymi i prezentowali społeczności gimnazjalnej, rodzicom i nauczycielom efekty swojej półrocznej pracy.

Uczniowie szkoły podstawowej wraz z Samorządem przygotowali na ten dzień wiele niespodzianek. Najpierw cała społeczność uczniowska spotkała się na apelu, podczas  którego przedstawiciele Samorządu  przedstawili zabawną inscenizację związaną z postacią Marzanny. Występ młodych artystów przyjęto  gromkimi brawami. Kolejnym punktem programu była prezentacja klas.  Liczyła się pomysłowość, oryginalność i sposób zaprezentowania swojego przebrania, piosenki i zawołania Wiosny. Wszystkie klasy wraz ze swoimi wychowawcami przygotowały się do tej konkurencji znakomicie. Po zaprezentowaniu się klas przyszedł czas na kolejny etap konkursowych zmagań – na prezentację wiosennych gaików. Jury czekało trudne zadania, gdyż musiano przyznać miejsca, a przecież wszyscy zaprezentowali się znakomicie i na wysokim poziomie. Ostatecznie pierwsze miejsce w kategorii klas I-III przyznano klasie pierwszej, a drugie miejsce ex aequo klasie drugiej i trzeciej. W kategorii klas IV-VI pierwsze miejsce zajęła klasa piąta, drugie- klasa czwarta, a trzecie - klasa szósta. Po ogłoszeniu wyników przyszedł czas na wiosenny pochód.

  Przebrani uczniowie z zielonymi gaikami i kolorowymi kwiatami w dłoni,  wyruszyli  barwnym pochodem wraz ze swoimi wychowawcami obwieścić całej Olszance i Pogorzeli, że zimy już nie ma i, że Wiosny zawitała już w nasze okolice. Wesoły i rozśpiewany pochód dzieci odwiedził
m. in. Ośrodek Zdrowia, nowo otwartą Aptekę pod Świerkiem, Urząd Gminy w Olszance, gdzie został bardzo ciepło przywitany przez Panią Wójt – Anetę Rabczewską, domy pani sołtys z  Pogorzeli i z Olszanki,  sklepy spożywcze, młyn, piekarnię Pani Barbary Wróbel – miejsce wypieku przepysznych pączków, które nie mają sobie równych, Centralę Nasienną   i wszystkie inne bardzo  ważne miejsca w Pogorzeli i Olszance. Wszędzie  uczniów  witano   z uśmiechem i prawdziwą radością. Dzieci  życzyły wszystkim  samych słonecznych i wiosennych  dni, wręczały własnoręcznie wykonane kartki wiosenne, ekologiczne  bukieciki krokusików i przebiśniegów, za co zostały później  obdarowane  słodkościami i innymi niespodziankami. Za wszystko serdecznie dziękujemy.

            Kolejnym punktem programu było udanie się na boisko szkolne i  spalenia Marzanny, aby ostatecznie  w ten sposób pożegnać zimę. I na tym zakończył się Pierwszy Dzień Wiosny w PZSP w Olszance.

       Wszyscy bawili się znakomicie, emocji nie zabrakło. Wiele klas swoim przygotowaniem, organizacją i ogromnym poczuciem humoru mile zaskoczyło swoich wychowawców i innych nauczycieli i uczniów, a także samych siebie.  Mamy nadzieje,  że ten dzień, co roku będzie obchodzony w podobnej atmosferze i, że nie zabraknie nam pomysłów na to,  by dobrze się bawić. Dziękujemy wszystkim , którzy przyczynili się do zorganizowania i umilenia nam tego niezwykłego dnia. Jesteście kochani!

Tekst opracowała Joanna Sowierszenko

album fotografii
fotografie wykonała Joanna Sowierszenko

2010/2011

21 marca – dzień niby zwyczajny, okazało się jednak, że nie do końca. Po przestąpieniu progów szkoły wyraźnie dało się odczuć atmosferę wyjątkowości. Barwne stroje, uśmiechnięte buzie zapowiadały radosne nadejście Pani Wiosny.
Uczniowie szkoły podstawowej tłumnie zgromadzili się na apelu rozpoczynającym obchody Pierwszego Dnia Wiosny. Po przemówieniu pani dyrektor - Violetty Świder, rozpoczęliśmy wędrówkę w wiosennym korowodzie. Odwiedziliśmy panią wójt w Urzędzie Gminy Olszanka, młyn, sklep spożywczy, piekarnię. Zawitaliśmy w Ośrodku Zdrowia składając życzenia zaprzyjaźnionej pielęgniarce środowiskowej.
W zamian za recytowane wierszyki, śpiewane radośnie piosenki i prześlicznie składane życzenia, otrzymaliśmy słodkości, którymi mogliśmy się raczyć po powrocie do szkoły.

Był to naprawdę mile spędzony czas.  

fotografie

 "Wiosenne potyczki klasowe"

1. Przyśpiewka wiosenna - minimum 2 zwrotki.

2. Ogólna prezentacja klas - wiosenne przebranie wg uznania klasy, ocenie podlegać będzie pomysłowość, samodzielne wykonanie stroju, ilość uczniów zaangażowanych w przebranie.

3. Wykonanie Marzanny - klasa przygotowuje oddzielnie poszczególne elementy (słoma, ubrania, listwy, szkielety itp.) wykonanie Marzanny odbędzie się na czas podczas potyczek w sali gimnastycznej. Nie przynosimy gotowej kukły!

4. Frekwencja klasy - ocenie podlegać będzie obecność uczniów w tym dniu w szkole i uczestnictwo w Święcie Wiosny.

5. "Czy znasz swoją klasę" - mini zestaw pytań - klasa otrzyma zestaw pytań, na które odpowiadają wytypowani przedstawiciele z klasy po konsultacji z klasą, w konkursie uczestniczy również wychowawca, reszta klasy kibicuje.

6. Pożegnanie Zimy - spalenie Marzanny na boisku szkolnym.

7. Budzenie Wiosny na boisku szkolnym - klasy przynoszą gwizdki, trąbki ... itp.

8. Rozgrywki sportowe międzyklasowe.

   Na 21 marca przypada kalendarzowa wiosna. W tym roku przyroda powoli budzi się do życia. Rzadko kiedy widać klucze powracających ptaków, gdzieniegdzie nieśmiało przebijają przebiśniegi. Prognozy pogody też nie napawają optymizmem. Niskie temperatury, a do tego warstwa białego puchu zalegająca rano na  dachach domów i karoseriach samochodów. Uczniowie PZSP w Olszance pomagali tego dnia przebudzić się wiośnie

z zimowego letargu.

            W polskich szkołach 21 marca, pierwszy dzień wiosny, jest zwany też Dniem Wagarowicza. Uczniowie chętnie opuściliby tego dnia zajęcia. Aby ich zatrzymać,  na ogół nie ma zwykłych lekcji, a w szkole organizowane są różne atrakcyjne działania, mające zachęcić młodzież do pozostania w jej murach. Dlatego też w naszej szkole przeprowadzone zostały Wiosenne Potyczki Klasowe.

            Od samego rana uczniowie wszystkich klas wraz z wychowawcami zgromadzili się w swoich gabinetach, aby tam opracować strategię działania. Każda bowiem klasa miała zaprezentować się w kilku konkurencjach. Powołane zostało jury, które miało oceniać wysiłki uczestników. Najpierw wszyscy musieli zaprezentować przebranie. Uczniowie wychodzili na środek sali gimnastycznej, prezentowali stroje i oczywiście samodzielnie ułożoną przyśpiewkę. Nie bez znaczenia była frekwencja klasy. I tak mogliśmy zobaczyć grupę piłkarzy, Murzynków rodem z „Makumby”, hippisów, rolników, drogowców. Krystian Pasternak z kl. I a zaskoczył wszystkich własnoręcznie wykonanym strojem. Przybył w otoczeniu pszczółek, których uwagę skupiał właśnie on- piękny kwiat o misternie wykonanych żółtych płatkach. Kolejna konkurencja to turniej  „Czy znasz swoją klasę”? Zadaniem dla uczniów i wychowawcy było udzielenie zgodnych odpowiedzi na pytania.  Aby definitywnie wygonić zimę, zgodnie z przekazem ludowym należy dokonać spalenia Marzanny.  Wykonanie takiej kukły było ostatnią konkurencją. Uczniowie w ciągu 7 minut starali się przygotować odpowiednią Śmiercichę. Mimo niesprzyjającej aury, uczniowie  przenieśli się na boisko szkole, by tam dokonać spalenia kukieł. Według przekazów ludowych takie działanie miało na celu odżegnanie chorób, śmierci i wszelkiego zła dręczącego ludzi, zwłaszcza w okresie zimowym. Istotą obrzędu było nie tylko niszczenie zimy, ale także magiczne przywoływanie wiosny.

To jednak nie był  koniec atrakcji. Około godz. 11 rozpoczęły się rozgrywki sportowe. Reprezentacje klas próbowały swoich sił na parkiecie, rywalizując w grze w koszykówkę i siatkówkę. Gorący  doping publiczności sprawił, że emocje sięgnęły zenitu. Ostateczne wyniki gimnazjalnych potyczek znane będą za kilka dni.

Młodsi uczniowie naszej szkoły zanieśli namiastkę wiosny do większości przedsiębiorstw i urzędów naszej gminy. Wiosenny korowód odwiedził Urząd Gminy w Olszance, Ośrodek Zdrowia, firmę „Magmar”, piekarnię „Barbara”. Przez wszystkich zostali obdarowani słodyczami i upominkami, a w piekarni mogli skosztować przepysznych pączków.

Chociaż pogoda nie dopisała , nie nudziliśmy się tego dnia w szkole. Okazało się, że Dzień Wagarowicza można niebanalnie spędzić w murach szkoły. Słowem – pierwszy dzień wiosny  był bardzo wesoły  i ten nastrój udzielił się wszystkim na długi, długi, długi ... czas.

                                                             Uczennice klasy II b PG w Olszance

Fotografie przedstawiające obchody Pierwszego Dnia Wiosny w PSP oraz w PG w Olszance znajdziesz tutaj

JAK OLSZANKA WITAŁA WIOSNĘ…

          Wiosna to najpiękniejsza pora roku. Kojarzy nam się z rozkwitającą przyrodą, ze słonecznym oddechem wiatru, z pierwszymi zielonymi pąkami pojawiającymi się na nagich gałęziach, z radością towarzyszącą temu rozkwitowi, temu przebudzeniu. To również czas  porządków, których dokonujemy po zimie, kiedy chcemy przygotować się na przyjście nowej pory roku. Odkurzamy stare kąty, wyrzucamy niepotrzebnie gromadzące się przedmioty, otwieramy szeroko okna na powiew świeżego powietrza.

         Oto na naszych oczach budzi się do życia cały otaczający nas świat. Topnieją śniegi, nieśmiało rozkwitają pierwsze krokusy i  żonkile. Bociany powracają z ciepłych krain. To znaki  odchodzącej  od nas zimy, z którą żegnamy się każdego roku w sposób symboliczny – topimy Marzanę.

         Obrzęd niszczenia tj. topienia, palenia czy w inny sposób unicestwiania Marzanny odbywał się dawniej  zazwyczaj w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, nazywaną Białą, Czarną lub Śmiertną. W niektórych regionach naszego kraju np. na Śląsku Marzannę ubierano w strój druhny weselnej, wkładano jej na głowę wianek z kwiatów,
a w warkocze wplatano wstążki. Następnie po niedzielnej mszy  odświętnie ubrane dziewczęta niosły ją od domu do domu, aby zabrać z nich zło, choroby i nieszczęście, po czym wynosiły ją poza granice wsi, wrzucały do wody i nie oglądając  się,   wracały do domu.

          Pływającej w wodzie kukły nie wolno było dotykać, gdyż mogła od tego ,według dawnych wierzeń, uschnąć ręka. Starano się jak najszybciej uciec z miejsca stracenia, nie oglądając się za siebie, gdyż wrzucona do wody Marzanna symbolizująca śmierć, troski i zmartwienia mogła jeszcze mścić się, szkodzić i sprowadzić nieszczęście.

          Obrzęd topienia Marzanny miał również spowodować zmianę pór roku, przyspieszyć nadejście upragnionej wiosny. Wiązał się z tym także obrzęd tzw. Gaiku Zielonego. Gaikiem nazywano gałąź sosnową lub świerkową ustrojoną we wstążki, papierowe ozdoby, wydmuszki z jaj i paciorki. Aż do połowy XIX w. zwyczaj ten utrzymywał się szczególnie w Polsce południowo-zachodniej i traktowany był z wielką powagą. Podobne zwyczaje niszczenia zimy
i wprowadzania wiosny znane są także w innych krajach Europy. Później zwyczaj ten przekształcił się w zabawę
i w takiej formie przetrwał do naszych czasów.

        Z pewnością nie ma w Polsce szkoły, w której pominięto by obchodzenie wczesnowiosennego zwyczaju topienia Marzanny, również w PZSzP w Olszance świętowano ten dzień w sposób niezwykły.  I choć od dawien - dawna  dzień ten kojarzył się wszystkim uczniom z wagarami, to w naszej szkole od paru lat jest jednak inaczej. Nikt nie myśli nawet o nie przyjściu do niej , gdyż w tym dniu jest u nas bardzo wesoło i zabawnie. Wędrując po szkolnych korytarzach już od samego rana można było spotkać  spacerującą „stonogę”, batalion żołnierzy, personel medyczny, całą klasę „śpiochów”, rolników, ogrodników, pomoc drogową, leśne zwierzątka, nimfy, a także grupkę „ogromnych” niemowlaków.

        Dzień rozpoczął się od spotkań klas w swoich  gabinetach z wychowawcami, gdzie dokonano ostatnich przygotowań do wiosennych zmagań. Następnie wszyscy  uczniowie gimnazjum spotkali się w sali gimnastycznej, gdzie  pan Dariusz Ilów – nauczyciel wychowania fizycznego,  przebrany za ucznia, przywitał wesoło i słonecznie wszystkich  przybyłych: wychowawców, nauczycieli i  gimnazjalistów.   Poinformował o celach i przebiegu dzisiejszego, niezwykłego dnia, przedstawił Jury, które będzie oceniało  potyczki,  oraz zaprosił do wspólnej zabawy i „ciężkiej” pracy.

        W tym samym czasie uczniowie szkoły podstawowej również przygotowali na ten dzień wiele niespodzianek. Najpierw spotkali się na apelu, na którym każda z klas reprezentowała swoje przebranie, krótką inscenizację na temat Wiosny,  piosenkę, wierszyki lub przyśpiewkę. Wszyscy byli do tych wystąpień znakomicie przygotowani. Następnie  przebrani uczniowie z zielonymi gaikami i kolorowymi kwiatami w dłoni,  wyruszyli  barwnym pochodem wraz ze swoimi wychowawcami obwieścić całej Olszance i Pogorzeli, że zimy już nie ma i , że dziś jest pierwszy dzień Wiosny. Wesoły
i rozśpiewany korowód odwiedził m. in. Urząd Gminy w Olszance, Urząd Poczty, Ośrodek Zdrowia, sklepy spożywcze
i wszystkie inne ważne miejsca. Wszędzie  uczniów  witano   z uśmiechem i prawdziwa radością. Dzieci  życzyły wszystkim  samych słonecznych i wiosennych  dni za co zostały później  obdarowane  słodkościami.

        Tymczasem u gimnazjalistów nastąpiła pierwsza, długo oczekiwana  konkurencja -  IDOL. I choć wszystkie zespoły prezentowały się znakomicie, to jednak bezkonkurencyjna okazała się grupa „Lordi”, (w składzie:
M. Grzybowska, M. Grzybowski. R. Ptak, P. Kościelniak i I. Ilów),  wykonująca utwór „ Hard rock hallelujah”. Swoim  niesamowitym, szalonym wręcz występem wokaliści „rzucili na kolana” wszystkich, a także Jury, które przyznało zespołowi miejsce pierwsze.

        Kolejnym punktem programu była prezentacja klas.  Liczyła się pomysłowość, oryginalność i sposób zaprezentowania swojego przebrania, piosenki i zawołania Wiosny. Wszystkie klasy wraz ze swoimi wychowawcami przygotowały się do tej konkurencji znakomicie. I tak można było ujrzeć m. in.:  lekarzy – I a, stonogę – I b, kibiców polskiej reprezentacji – I c, śpiochów – II a, dzieciątka  ze żłobka – II B, drogowców i rolników z III a,  kompanie żołnierzy – III b, cywilów –III c. Po zaprezentowaniu przebrania i przyśpiewek przyszedł czas na kolejny etap zmagań – na wykonanie Marzanny. Każda klasa, a właściwie jej trzech reprezentantów miała na to tylko 8 minut. Było
to najbardziej wyczerpujące minuty tego dnia. Wszyscy pracowali bardzo szybko, zgodnie i wytrwale. Po wskazanym czasie udało się przygotować Marzanny. Surowe Jury obserwowało cały czas pracę zawodników, oceniało pomysłowość i oryginalność wykonania kukły, nic nie umknęło ich uwadze. Trzecią konkurencją, która była zarazem ostatnią był konkurs wiedzy ph. Czy znam swoja klasę ?  Na pytania prowadzącego odpowiadali jednocześnie wychowawcy i dwaj przedstawiciele klasy. Następnie Jury oceniało zgodność odpowiedzi. Pozostali uczniowie klas kibicowali swoim drużynom. Potem nastąpiła chwila na podsumowanie wyników, a następnie Jury oceniło i ogłosiło,
iż bezkonkurencyjną klasą w tym roku jest III B wraz ze swoim wychowawcą panią Adrianą Gall. Zwycięska klasa otrzymała słodkości. Radość z wygranej była ogromna.

            Kolejnym punktem programu było udanie się na boisko szkolne i  spalenia Marzann , aby ostatecznie  w ten sposób pożegnać zimę. Tymczasem grupa porządkowa przygotowywała salę gimnastyczną do potyczek sportowych. Klasy pierwsze grały w ringo, drugie w koszykówkę, a klasy trzecie  siatkówkę. I na tym zakończył się Pierwszy Dzień Wiosny w PZSzP w Olszance.

       Wszyscy bawili się znakomicie, emocji nie zabrakło. Wiele klas swoim przygotowaniem, organizacją i ogromnym poczuciem humoru mile zaskoczyło swoich wychowawców i innych nauczycieli i uczniów, a także samych siebie.  Mamy nadzieje,  że ten dzień, co roku będzie obchodzony w podobnej atmosferze i , że nie zabraknie nam pomysłów na to,  by dobrze się bawić. Dziękujemy wszystkim , którzy przyczynili się do zorganizowania i umilenia nam tego niezwykłego dnia.

 Powyższy tekst napisali uczniowie PZSzP w Olszance - Magdalena Grzybowska, Ewa Rosińska pod kierunkiem Pani Joanny Sowierszenko.

 Fotografie przedstawiające obchody Pierwszego Dnia Wiosny w PSP oraz w PG w Olszance znajdziesz tutaj

WIOSENNE PRZYSŁOWIA

 

Jaskółka i pszczółka lata, znakiem to wiosny dla świata. Gdy dzika gęś w marcu przybywa, ciepła wiosna bywa. Jak drozdy śpiewają na wierzchołkach drzew, wiosna wnet; a jak między gałęziami, to jeszcze het. Kiedy żurawie wysoko latają, prędkiej się wiosny ludzie spodziewają. W marcu jak w garncu. Kiedy w marcu plucha, to w maju posucha. Gdy w marcu grzmoty, to w maju śniegi. Od 20 marca, słońce zagrzewa nawet starca. Na św. Grzegorza, idą śniegi do morza. Po Macieju - lody, wróżą długie chłody. W marcu śnieżek sieje, a czasem słonko grzeje. Co w marcu urośnie, w maju zamarznie. Święty Józef Oblubieniec, otwiera wiośnie gościniec. Jakie Zwiastowanie, takie Zmartwychwstanie. Nie ma w marcu wody, nie ma w kwietniu trawy. Po marcu grzmiącym, maj śniegiem ćmiący. Marzec co z deszczem chadza, mokry czerwiec sprowadza. Gdy suchy marzec, kwiecień nagradza, bo deszcz sprowadza. Gdy marzec z gromem schodzi, maj śniegiem obrodzi. Z wiosną nadzieje rosną, nastanie lato, wszędzie bogato... Marcowa mgła zimne lato da. Ile w marcu deszczu, tyle w maju śniegu.